سلام دوستان

با این پست قصد دارم شما رو با عقاید مردم دزفول و مفهوم اصطلاحی کلمه حوبَه یا تاوان آشنا کنم...البته این کلمه ای که میخوام درموردش بگم(حوبه) دززمان قدیم مردم ازش استفاده میکردن ولی امروزه به ندرت استفاده میشه و به جای اون همون کلمه تاوان رو به کار میبرند البته هنوز هم قدیمی ها از این واژه استفاده میکنن....

***

مردم قدیم دزفول اعتقاد داشتند که ماهیتی معنادار در طبیعت وجود داره که دائماً انسانها رو کنترل میکنه و این وجود رو درذات خداوند میدیدن و معتقد بودن هرکس هرکاری انجام بده نتیجه اش رو میبینه...

حوبَه یا تاوان رو برای نتیجه ی انجام امور منفی میدونستند یعنی هرکسی هرکار زشت و ناپسندی به خصوص ضایع کردن حق دیگران ،یا ظلمی رو که در حق شخصی میکند ،همان روز یا فردای آن روز یا مثلاً مدتی بعد بلاخره بلایی طبیعی یا هرچیزِ ناخوشایند دیگه بر سر او خواهد آمد که تلافی آن کار ظالمانه خواهد شد و شخص مجرم به این ترتیب به مجازاتش میرسه ...

این رسیدن مجازات به ظالم را توسط نیروهای طبیعی رو حوبَه یا تاوان میگفتند...

البته ناگفته هم نماند که این واقعه درباره ی بسیاری از انسانها وجود داره و به حقیقت میپیونده و به نظر منطقی و درست هم هست و به خصوص اینکه چیزی هست که همه ما تقریباً شاهدش بودیم...

توضیحی درباره ی این عقیده:

از اونجا که خداوند عادله و عدالت خداوند پیوسته درحال اجراهست هیچ وقت نمیذاره که حق وحقوق شخصی پایمال بشه و همیشه حق مظلوم رو از ظالم میگیره همون طورم که میدونید خدا سریع الحساب است و به سرعت به حساب بنده هاش رسیدگی میکنه و افراد ظالم رو به تاوان اعمال زشتشون اول در دنیا و سپس در آخرت میرسونه...و در آخر...

سختی کِشی زِ دَهر چو سختی دَهی به خَلق       در کیفر فلک غلط و اشتباه نیست 

برگرفته از کتاب عقاید مردم دزفول

پ.ن1:ان شاالله در آینده شما رو بیشتر با عقاید مردم دزفول آشنا میکنم:)منتظر باشید...

پ.ن2:اشتیاق دوستان که خیلی مشتاقن درمورد دزفول و لهجشون و کلاً دزفول بدونن باعث شد این پست رو بزنم:)

یا الله یا رحمنُ و یا رحیم ، یا مُقَلِب القلوب ، ثَبِت قَلبی عَلی دینِک  . . .