وقتی چشمهایت را به روی حرام های خدا  می بندی ، خدا ستاره هایش را در چشمهایت روشن میکند...

وقتی دست هایت را نذر نیکویی ها میکنی ، شکوفه های تبسم و رضایت در دستان مهربانت می شکفد...

وقتی از جاده های تلخ و تاریک گناه حذر میکنی و به کوچه باغ های خواب و مناجات او قدم می گذاری ، اجابت است که از رد گام هایت می روید. وقتی مروارید زیبایی هایت را به صدف حیا و عفاف می سپاری ، خدا دریای وجودترا آبی میکند. آنقدر آبی که آسمان به تو رشک می برد .

میدانی! آینه ی نگاهت همیشه شفاف و زلال است و دست هایت همیشه پاک و منزه ...

وقتی با آهنگ نجابت و وقار پنجره ی دلت را به سمت زندگی امروز می گشایی ، پروانه های صداقت و راستی روی گلهای نجیب زندگی ات می نشیند.آن وقت عطر سر به زیر آیه های احساست ، کوچه ی امروز را سرشار می کند.

تو خوب میدانی آراستن و آراستگی مثل شکوفه های دامن بهار مثل رنگین کمان  چشم را به تماشا دعوت میکند و خوب تر میدانی که شبنم اگر روی لطافت گل بنشیند ، چه تصویر بدیعی خلق میکند و چه چشم ها را مسحور خویش ، و شاید این است   که عمر گل به چشم بر هم زدنی می ماند .

کتاب شبنمی بر لطافت گل