پيام
+
شيطان اندازه يک حبّه قند است...
گاهي مي افتد توي فنجانِ دلِ ما...
حل مي شود آرام آرام...
بي آنکه اصلا ً ما بفهميم...
و روحمان سر مي کشد آن را...آن چاي شيرين را...
شيطان زهرآگين ِديرين را...
آن وقت او خون مي شود در خانه تن...
مي چرخد و مي گردد و مي ماند آنجا...
*او مي شود من...!*
*پناه ميبريم به خدا از شر شيطان رانده شده....*

* هاتف *
93/4/17
تسنيم بانو
متن رو خودت نوشتي؟خيلي عالي بود
مهديه...
خير خودم ننوشتم:)