اي پيش پرواز کبوتر هاي زخمي
باباي مفقودالاثر، باباي زخمي

دور از تو سهم دختر از اين بار هم پر
پس کي؟ کي از حال و هواي خانه غم پر؟

تا ياد دارم برگي از تاريخ بودي
يک قاب چوبي روي دست ميخ بودي

توي کتابم هر چه بابا آب مي داد
مادر نشانم عکس توي قاب مي داد

اينجا کنار قاب عکست جان سپردم
از بس که از اين هفته ها سرکوفت خوردم

من بيست سالم شد هنوزم توي قابي ؟!
خوب يک تکاني لااقل مرد حسابي!

يک بار هم از گيرودار قاب رد شو
از سيم هاي خاردار قاب رد شو

برگرد تنها يک بغل باباي من باش
ها ! يک بغل برگرد تنها جاي من باش

شايد تو هم شرمنده ي يک مشت خاکي
جا مانده اي در ماجراي بي پلاکي

عيبي ندارد خاک هم باشي قبول است
يک چفيه و يک ساک هم باشي قبول است

اي دست هايت آرزوي دست هايم
ناز و ادايم مانده روي دستهايم

تنها تلاشش انتظار است و سکوت است
پروانه اي که توي تار عنکبوت است

امشب عروسي مي کنم جاي تو خالي
پاي قباله جاي امضاي تو خالي

اي عکس هايت روي زخم دل نمک پاش
يک بار هم باباي معلوم الاثر باش