کو آن نگاه؟
درخت، خود کدام میوه ممنوعه خورده است که محکوم عریانی پاییز است...
جرم برگ چیست که سردبادها بر او حد جاری میکنند...
گناه گیاه چیست در داس مرگ بی رحم باغبان؟
چرخه ی عجیبی است معصومیت محکوم درختان،برگ ها و گیاهان...
نه،هیچ کس محکوم نیست،متهم نگاه ماست....
درخت عریان....
برگ های ریزان...
داس باغبان...
همه آینه های روشن آفرینش اند...همه تصویرهایی از یک حقیقت،از حقیقت یگانه....
زاویه را عوض کنیم....تفسیر ها تغییر می کنند...
تو پشت کدام دریچه به تماشا نشسته ای؟
دریچه حتی مهم نیست! نگاه تو حتی دریچه ها را متفاوت میکند....
اَه،اَه، کو آن نگاه......
محمد رضا سنگری
