چه زیباست موقعی که جان از زندان کالبد رها میشود و به سوی محبوب پرواز میکند.چه زیباست لحظه ای که دشمن را ذلیل و خوار با ایمان خود به اسارت میکشیم و چه شیرین است آن هنگام که در خون خود می غلطیم و با شهد شهادت سیراب میشویم و چه شستشوی مطهری است غسل بر روی دست یاران با شستشوی اشک دیده....از طلوع اسلام پیغمبر(ص)این عالی ترین جواب به رسم زندگی,ندای الله اکبر ندای اسلام است.

آنروز؛آنروز فراموش نشدنی که با هر روز ما همواره زنده است ...همواره زنده است ...همه جا غوغا بود محشر بود؛قیامت بود؛کربلا بود؛مگر جز این بود؟عدد 72چه گویا ،پرمعنا و تکان دهنده است همه به 72 می اندیشیدند و من نیز...72 قلب ...خدایا آیا ایستادن 72 قلب و یا به وجود آوردن چنین عددی تصادفی است؟یا تو از این طریق می خواهی حرف بزنی و عدد 72 رمز است؟ذکر است؟پتک است؟پاسخ دندان شکن است؟کدام است؟

بهشتی را به یاد می آوریم...پیکر پاره پاره و خونینش را؛مردم همه گریان با اشک پیکر او را و یارانش را غسل می دهند...آن سیمای بشاش که تهمت ها را هرگز ذره ای به روی نیاورد و همیشه می گفت ما ایستاده ایم و از هیچ نمیترسیم...صحنه ی شگفتی بود...صحنه ای شگفت از صحنه های شگفت تاریخ...خلق می خروشیدو به سر و سینه می کوفت...

بهشتی...در خون همراه با دیگر یارانش پاره پاره در تابوت بر سر دستها.....آری بهشتی رفت و به تعبیر زیبای اماممان بهشتی مظلوم زیست؛مظلوم مرد و خار چشم دشمنان اسلام بود چرا که تنها با مظلومیت خویش و یارانش بود که توانست مهر بطلان بر سند بقای کور دلان و ظاهر بینان بزند...آری بهشتی مظلوم مرد...

شهید بهشتی با شهادت خود به گفته ی خود جامه ی عمل پوشانید ؛ما راست قامتان جاودانه تاریخ خواهیم ماند...

کتاب بهشتی با 72 بال پرواز کرد